เส้นใยที่ใช้ในการผลิตผ้าไม่ทอส่วนใหญ่เป็นโพรพิลีน (PP) และโพลีเอสเตอร์ (PET) นอกจากนี้ยังมีไนลอน (PA) วิสโคส อะคริลิก เอทิลีน (HDPE) และไวนิล (PVC) ตามข้อกำหนดการใช้งาน ผ้าไม่ทอแบ่งออกเป็นสองประเภท: ประเภทใช้แล้วทิ้งและประเภททนทาน
1. Spunlace non-woven fabric: กระบวนการ spunlace คือการพ่นน้ำละเอียดที่มีแรงดันสูงไหลไปยังใยใยหนึ่งชั้นหรือหลายชั้น เพื่อให้เส้นใยพันกันยุ่งเหยิง เพื่อให้ใยใยสามารถเสริมแรงและมี ความแข็งแกร่งบางอย่าง
2. ผ้าไม่ทอแบบผูกมัดด้วยความร้อน: ผ้าไม่ทอแบบผูกมัดด้วยความร้อนหมายถึงการเพิ่มวัสดุเสริมแรงแบบละลายร้อนที่เป็นเส้นใยหรือเป็นผงลงในใยใย จากนั้นใยใยจะถูกทำให้ร้อน หลอม เย็น และเสริมแรงลงในผ้า .
3. ผ้าไม่ทอแบบวางเยื่อกระดาษ: ผ้าไม่ทอแบบวางด้วยอากาศสามารถเรียกอีกอย่างว่ากระดาษไร้ฝุ่นและผ้าไม่ทอแบบแห้ง ใช้เทคโนโลยีการวางอากาศเพื่อเปิดแผ่นใยไม้อัดเยื่อไม้ให้อยู่ในสถานะเส้นใยเดี่ยว จากนั้นใช้วิธีการวางอากาศเพื่อควบแน่นเส้นใยบนม่านที่ขึ้นรูปเป็นราง และใยใยจะเสริมเป็นผ้า